Muhamed Riđanović je rođen 30.01.1930. godine u Čapljini, Kraljevina Jugoslavija. Osnovno obrazovanje je započeo u Mostaru a završio u Sarajevu. Drugu mušku realnu gimnaziju, danas Drugu gimnaziju je završio 1948. godine u Sarajevu. Obrazovanje nastavlja na Građevinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, gdje je  1954. godine diplomirao na Hidrotehničkom odsjeku.

Uporedo s gimnazijskim školovanjem i studijem građevine, učio je i bavio se muzikom. Završio je Nižu muzičku školu u Sarajevu 1946. godine, Srednju muzičku školu u Beogradu 1951. godine i pohađao Muzičku akademiju u Beogradu u periodu od 1951. do 1954. godine. Bio je član orkestra Beogradske opere (1951-1954) i stalni član Sarajevske filharmonije (1954-1983). Svirao je violinu.

Bio je asistent Građevinskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu na predmetu Hidraulika od 1955. do 1963. godine. U tom periodu prvo je 1958/59. učestvovao u modelskim ispitivanjima hidrotehničkih fenomena u Hidrauličkoj laboratoriji Instituta “Jaroslav Černi” u Beogradu, a kasnije je bio na usavršavanju na Univerzitetu u Iowi, Sjedinjene Američke Države i stekao zvanje magistra hidraulike (1960) i doktora tehničkih nauka (1963).

Po povratku iz Sjedinjenih Američkih Država dolazi na Mašinski fakultet Univerziteta u Sarajevu, gdje u zvanju docenta od 1963, vanrednog profesora od 1967. i redovnog profesora od 1973. predaje Mehaniku fluida na odjeljenjima ovog Fakulteta u Sarajevu, Mostaru i Banjoj Luci te na Elektrotehničkom i Građevinskom fakultetu u Sarajevu. Na Prirodno-matematičkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu od 1965. drži predavanja iz Mehanike neprekidnih sredina. Paralelno s nastavom na redovnom, predavao je i na postdiplomskom studiju u Sarajevu i Beogradu. Tri školske godine u svojstvu stručnjaka tehničke pomoći (1968–1971) predavao je Mehaniku fluida na Tehničkom fakultetu Univerziteta u Kartumu – Sudan.

Shvatajući značaj ogledne nastave i istraživačke infrastrukture, Muhamed Riđanović se s velikim entuzijazmom angažuje na projektovanju i izgradnji eksperimentalnih poligona i nabavci moderne mjerne opreme za pedagoške i istraživačke potrebe (prenosni aerodinamički tunel, kavitacioni tunel, stol za zračni mlaz, Rauzov precizni manometar). Svoje vizije i projekte realizira uglavnom u Zavodu za hidrotehniku Građevinskog fakulteta u Sarajevu, čiji je saradnik bio neprekidno od 1955, stvorivši tako prvu savremenu eksperimentalnu bazu iz mehanike fluida u Bosni i Hercegovini. 

Dugo je bio šef Katedre za energetiku Mašinskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu i Grupe za mehaniku fluida Zavoda za hidrotehniku, potpredsjednik Jugoslovenskog društva za racionalnu i primijenjenu mehaniku, predsjednik Saveza društava za mehaniku Jugoslavije, predsjednik Društva za mehaniku Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine te član Američkog društva hidrauličara, Međunarodnog društva za hidraulička istraživanja i Europskog društva za primijenjenu matematiku i mehaniku.   

Muhamed Riđanović je prvi na području Jugoslavije uveo u nastavu predmet Mehanika fluida, čija materija predstavlja neophodnu osnovu za proučavanje hidrotehničkih problema, kao i problema u mašinstvu.

Istraživačka djelatnost Muhameda Riđanovića obuhvata šire područje mehanike, posebno turbulencije i transportnih fenomena s primjenom u mašinstvu, energetici, građevini i arhitekturi. Njegov naučni i stručni opus obuhvata oko 60 radova, najvećim dijelom realiziranih u Zavodu za hidrotehniku. Jedan broj naučnih publikacija ostat će trajno zabilježen u naučnoj literaturi, kao npr. njegov metod proračuna graničnog sloja i otpora oscilirajućih tijela u fluidu, Drag coefficients of flat plates oscillating normally to their planes (1962), koji je u knjizi Kačka korablja (Semeon et al., 1969) naveden kao “metod Riđanovića” za proračun stabilizatora brodova. Zapaženi su mu također radovi Wake with zero change of momentum flux (1963) i Transformacija turbulentne energije u slučajevima tečenja sa slobodnom turbulencijom, za kojeg je 1966. dobio nagradu Jugoslovenskog društva za hidraulična istraživanja.

Posebno značajan uticaj je ostavio radovima posvećenim hidrodinamičkim problemima zaštite voda, s fokusom na istraživanju procesa u kraškim akumulacijama, njihove termalne stratifikacije i uticaja na kvalitet vode, njenog miješanja i zahvatanja. U ovoj oblasti se ističu radovi Hidrodinamika stratificiranih tokova (1971), Capacity of karst reservoirs for absorption of heat flux of solar radiatione (1975), Turbulentni transportni procesi u nehomogenom fluidu (1976), Destratifikacija termalno stratificiranih akumulacija (1977), Entrainment across a density interface in reservoirs in quasi-turbulent conditions (1977).

Značajni su mu također radovi u oblasti arhitektonske aerodinamike, posebno dinamičkog ponašanja objekata pod djelovanjem vjetra. Rad Određivanje aerodinamičkih efekata na cilindar poligonalnog poprečnog presjeka i drugi, bazirani na laboratorijskom istraživanju modela objekata, rezultirali su podlogama za prognozu efekata vjetra na visoke objekte izloženih ekstremnim uslovima, koje su primijenjene pri proračunu i projektovanju nekih novijih TV i PTT tornjeva u BiH.

Napisao je nekoliko uspješnih udžbenika koji svojom originalnošću, modernim pristupom, metodikom i stilom bivaju prihvaćeni i na univerzitetima van Bosne i Hercegovine. Sve ovo, kao i nesebična pomoć koju je pružao mlađim univerzitetskim centrima, posebno Mašinskom i Građevinskom fakultetu u Mostaru, donijeli su mu reputaciju utemeljitelja savremene mehanike fluida kao naučne i inženjerske discipline u Bosni i Hercegovini.

• 1966. - Dobitnik je nagrade Jugoslovenskog društva hidrauličara

• 1974. - Nagrada Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine "Veselin Masleša" za knjigu "Hidrodinamika".

• 1982. - 27. julska nagrada Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine za veliki naučni doprinos

• Za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine izabran je 1975. godine, a za redovnog 1981. godine.

• Jedna ulica u Sarajevu, u Pofalićima, nosi je njegovo ime.

“Profesor Riđanović posjedovao je sve pozitivne osobine naučnika-istraživača (poštenje, sposobnost privlačenja saradnika za izučavanje date problematike i njihovo usmjeravanje, uz nenametljivu pomoć i podsticanje; lakoću komuniciranja; poštovanje svačijeg rada i sl). U tom periodu, u oblasti mehanike fluida, oformljen je značajan i priznati naučnoistraživački kadar u BiH i šire”, piše Bajraktarević-Dobran Haša, kojoj je profesor Riđanović bio mentor pri izradi magistarskog rada 1979. godine.

BH Futures Foundation želi se zahvaliti sljedećim pojedincima na doprinosu ovoj stranici posvćene Profesoru Riđanoviću:

Emela Devedzic i Dr. Eddie Custovic

1.     “Oslobođenje - Pioniri hidrotehnike u BiH: Profesor mehanike fluida sa violinom,” https://www.oslobodjenje.ba/magazin/tehnologija/nauka/profesor-mehanike-fluida-s-violinom-365577 (accessed 02.07.2021.) 

2. “Klix forum - Bošnjački izumitelji, naučnici i “tehno-glavonje”, https://forum.klix.ba/bosnjacki-izumitelji-naucnici-i-tehno-glavonje-t105842.html (accessed 17.11.2021.)

3. “Matematički modeli turbulentnih transportnih procesa. Zbornik radova u spomen akademiku Muhamedu Riđanoviću - Mathematical Models of Turbulent Transport Processes. Collection of Papers Devoted to academician Muhamed Ridjanovic”, Aleksandar Trumić, 1984, Posebna izdanja LXVI, knj. 13.,
Akademija nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine

4. WAKE WITH ZERO CHANGE OF MOMENTUM FLUX RIDJANOVIC, MUHAMED, The University of Iowa. ProQuest Dissertations Publishing, 1963. 6403420.